بارداری یعنی خلق دوباره. یعنی تجلی دیگری از خداوند در زهدان مادر...یعنی دیگر مخلوق نبودن و خالق شدن...یعنی تکرار حضور در عالم هستی٬ یعنی ادامه ی بودن در عالم مادی... بارداری یعنی ادامه ی بودن نسل های گذشته به امید بهتر و رشد یافته تر بودن نسل های آینده.
بارداری یعنی حضور ازلی و ابدی در عالم ماده٬ یعنی حس با خدا یکی شدن
پی نوشت: این بخشی از نوشته ای است که به دلیلی برای موقعیتی نوشته ام. خواستم این بخش کوچک را با دوستانم به اشتراک بگذارم.
شاید این مفری باشد برای ننوشتنم در این روزها. برای تمام شدن داستان ها و داستانک ها.
شاید مفری برای اعلام حضور!
عمیق ترین ترس من آن نیست که روزی تو رو از دست بدهم٬ عمیق ترین ترس من این است که روزی تو را فراموش کنم!